"Między niebem a Lou" Lorraine Fouchet

Wczoraj skończyłam czytać "Między niebem a Lou".

 Książka do tego stopnia przykuła moją uwagę, że odłożyłam inne obowiązki i przeniosłam się na wyspę Groix. Byłam u siebie, a jednocześnie uczestniczyłam w uroczystościach żałobnych poświęconych Lou, przyglądałam się mężczyźnie tańczącemu z wtuloną w jego ramiona córką. Wyglądali jak rozbitkowie na środku oceanu.

 Ile trzeba mieć w sobie siły, żeby przeżyć śmierć ukochanej osoby i zachować miłość bez goryczy. Ile siły trzeba w sobie znaleźć żeby wykonać ostatnie zadanie wyznaczone przez ukochaną kobietę. 

Lou umarła, ale Lou żyje, jest obecna w każdej myśli, wspomnieniu, sprzętach i miejscach, które wspólnie odwiedzali. To Lou przez ponad trzydzieści lat była dobrym duchem rodziny, ale nawet ona nie miała wpływu na wybory, które ukształtowały losy poszczególnych jej członków. 

Joseph, zwany Jo, mąż Lou  świetny lekarz kardiolog, dopiero dwa lata temu zdecydował się przejść na emeryturę. To była dobra decyzja, a jeszcze lepszą było zamieszkanie z powrotem na wyspie Groix, na której urodził się jako syn rybaka, wyspiarz z krwi i kości. 

Na tej wyspie umarła Lou, a jej syn Cyrian poprzysiągł, że po uroczystościach pogrzebowych już nigdy na wyspę nie przyjedzie. Trzeba będzie czasu i odpowiednich okoliczności żeby zmienił zdanie.

Sarah - córka Lou i Jo też nie ma lekkiego życia. Rana sprzed lat nadal się nie zagoiła. 

Ukochane wnuczki, siostry przyrodnie,  Pomme i Charlotte mają własne zadanie do wykonania. 

Czy wszystko ułoży się tak by członkowie rodziny Lou i Jo poczuli się na własnym miejscu? Czy melodie miłości zabrzmią czystą nutą? 

Czy nie jest za późno na   zmiany?

To jedna z najlepszych książek obyczajowych jakie miałam okazję przeczytać w tym roku. Bardzo emocjonalna, wzruszająca i przepełniona ciepłem surowej bretońskiej wyspy. Mogłoby się wydawać, że powieść pokazująca różne odcienie miłości, od miłości małżonków nadal sobą zafascynowanych, poprzez miłość pogrążoną w letargu, miłość  zdradzoną, miłość rodziców do dzieci i dzieci do rodziców... można długo wymieniać, będzie lepka od słodyczy. 

Nie w tym przypadku. Autorka każdemu z bohaterów dała możliwość wypowiedzi. To oni  często z humorem okraszonym nutą ironii lub zjadliwym sarkazmem, opowiadają  o sobie, swoich relacjach z pozostałymi członkami rodziny. Swoje trzy grosze wtrącają też przyjaciele Lou i Jo oraz mieszkańcy wyspy tworzący bardzo zwartą wspólnotę. Otwarci, ale wymagający. Nie zadowalający się namiastkami. Surowi i odpowiedzialni. Godni zaufania. 

Klimat książki tworzą wspomnienia mieszkańców wyspy Groix, opisy obyczajów, specjalne powiedzonka, woń przygotowywanych potraw oraz wino i szampan lejące się strumieniami. 

Surowe życie ludzi morza wymaga odpowiedzialności ale nie pozbawia przyjemności, z których mogą czerpać pełną garścią.

"Między niebem a Lou" to książka pełna magii dobrych zdarzeń, wzajemnego wybaczenia i jasnego spojrzenia w przyszłość. 

Tłumaczka książki,  Iwona Banach, dokonała nie tylko przekładu tekstu, ale także oddała urok i magnetyzm opowieści, w której tle pobrzmiewa muzyka. 

To jedna z tych książek, które pozostają z nami na długo, skłaniając do własnych analiz i pewnych życiowych przewartościowań. 

Polecam, czytajcie, bo warto. 

Poniżej fragment tekstu: 

"Twój żakiet wisi na wieszaku, botki o psychodelicznym wzorze stoją  przy wejściu razem z naszymi. Zakupy robiłaś u handlowców sprawiedliwie, żeby nikt nie był zazdrosny. Chleb kupowałaś u obu piekarzy, książki we wszystkich trzech księgarniach, a resztę w trzech supermarketach. Odeszłaś pod koniec października, zapłacisz podatki za dziesięć miesięcy.

Wysłałem do Ubezpieczenia Społecznego kartę informacyjną od lekarza, który stwierdził twój zgon. Otrzymałaś na twoje własne nazwisko zawiadomienie, że twoje ubezpieczenie nie pokryje kosztów tej wizyty, gdyż umarłaś." ( Strona 89)

"Między niebem a Lou" Lorraine Fouchet

Przekład Iwona Banach

Wydawnictwo Media Rodzina 

Seria Gorzka Czekolada

Rok wydania 2017

Stron 350

Książkę otrzymałam od Wydawnictwa Media Rodzina