Ciemno, zimno...

Jest takie powiedzenie:" Ciemno, zimno i do domu daleko". Na razie jeszcze pracuję w domu, ale nie ma lekko trzeba będzie wyjść. A tu leje jak z cebra, jest ciemno, muszę mieć zapalone światło, bo inaczej nie widzę co piszę. Jest nieprzyjemnie i mocno dołująco. A to dopiero początek. Zastanawiam się co można zrobić żeby się po prostu takiej jesieni "porze mgieł i ziemiopłodów" oraz deszczy nawalnych, nie dać. Dobra książka, więcej snu, filiżanka czekolady. Na pewno spotkania z przyjaciółmi i kolorowe ubrania. 

Kolorowe ubrania na pewno się sprawdzą w momentach gdy okutani w kurtki z kapturem, smagani deszczem będziemy się przemieszczali od punktu A do punktu B. 

Na poprawę nastroju. 

A może po prostu nie przyjmować do wiadomości zawirowań pogody. Robić swoje i zachowywać się tak jakby nadal świeciło słońce. 

W zamian zapalajmy światło gdzie się da, nie siedźmy w ciemności bo to niezdrowo. Nie piszmy na komputerze po ciemku, nie oglądajmy telewizora po ciemku. Męczymy oczy i siebie. Do w miarę normalnego funkcjonowania jest nam potrzebne dobre światła. Z żarówek, a nie z tych pożal się boże świetlówek, cokolwiek o tym myśli Unia. Ja wiem co czuję i Unia nie jest mi potrzebna do tłumaczenia

Miłego dnia w deszczu.